by 
Allereerst wil ik Stephanie bedanken voor haar vraag aan mij om een stukje te schrijven vanuit mijn hart voor deze mooi site. En dat doe ik met liefde.
Ik zou graag een reisje met jullie willen maken door onze gedachten en dat kan ik alleen maar door iets over mezelf te schrijven, over mijn zoektocht naar antwoorden over de “kracht van het woord” en de “macht van onze gedachten”.
Ik ben een moeder van drie studenten en momenteel is mijn middelste al twee weken thuis met hoge koorts, ik maak me zorgen. Als ik naar hem kijk dan zie ik een lief en opstandig kind. Ik praat met hem over hoe we geprogrammeerd zijn en we vragen ons af in hoeverre onze gedachten invloed hebben op ons lichaam? We kijken samen naar Joe Dispenza (moet eerlijk bekennen dat ik hard mijn best heb gedaan om hem over te halen:) die ons vertelt dat energie de aandacht volgt. Onze focus bepaalt dus waar onze energie naartoe gaat. Dus als we steeds gefocust zijn op datgene wat we niet willen, is dat hetgeen we krijgen. Oeps, dat is natuurlijk niet wat we willen! Onze TAAL en onze GEDACHTEN spelen hierin een grote rol. Elk woord is trilling, is energie, een frequentie. Agressie, boosheid, wrok, haat, niet goed genoeg zijn, zijn woorden met een lage frequentie. Terwijl woorden als liefde, dankbaarheid, blijdschap, ontroering, vergeving hoog frequent zijn.
Zo ben ik met mijn zoon aan het filosoferen over de kracht van taal. Taal wordt beïnvloed door onze gedachten. Het komt regelmatig voor dat een cliënt zegt; “ik ben de controle over mezelf kwijt”. Vaak levert dat een mooie openbaring op wanneer de persoon zich gaat afvragen wie er eigenlijk de controle heeft over zijn/haar leven? Ben jij dat? Of zijn het je gedachten? Zijn gedachten eigenlijk waar? Je mag van mij aannemen dat ze niet waar zijn, ze zijn ooit een voortvloeisel geweest uit je verleden, een overlevingsgedachte van dat moment. Dus kijk nog eens goed naar je eigen overtuigingen en gedachten en luister wat er gezegd wordt. En stel jezelf dan de vraag of ze echt waar zijn en of je het echt heel zeker weet? Vervolgens heb je een keuze of je je nog langer laat leiden door deze gedachten of niet? Het vraagt dus om bewustwording over hoe we over onszelf denken, wat we tegen onszelf zeggen als we tegenslag ervaren. Met andere woorden, zijn we onze “supporters” of onze “criticasters”?
Hoe zou het zijn als we ons eigen programma zouden aanpassen aan een liefdevol programma?
Tijdens het programma van Voeding Leeft stellen we de deelnemers de vraag of ze zichzelf op nummer 1 zetten? Bijna niemand reageert daar positief op, op een aantal mensen na die door tegenslag heel bewust een andere koers zijn gaan varen in hun leven. Zij zijn degenen die beweren nooit meer terug te gaan naar hun oude programma van eerst zorgen voor een ander en zichzelf vergeten.
Zelf heb ik ook jaren geleden het roer omgegooid toen ik keer op keer tegen mezelf aanliep. Ik dacht altijd, de een wordt met een positief programma geboren en de ander heeft pech. Pas later realiseerde ik me dat ik zelf aan de touwtjes trek en niemand anders. En ik realiseerde me dat het mijn gedachten waren die geen vertrouwen in mij hadden. Door de regie te nemen over mijn eigen leven en ervoor te kiezen om mijn negatieve gedachten om te denken naar positieve en liefdevolle gedachten voelde ik me levendiger, krachtiger en gelukkig met mezelf.
Het heeft wel even tijd gekost en nog altijd vraagt het mijn aandacht om erbij te blijven. Wel leuk om te weten is dat het een natuurlijke reactie van je brein is om alles te scannen wat niet klopt of mist. Ons brein is namelijk geprogrammeerd om ons te laten overleven. Het scant constant of de kust veilig is en alles wat afwijkt van de norm is een trigger voor ons angstcentrum (amygdala). Onze gedachten triggeren dit proces en veroorzaken steeds onrust.
Daarom is het zo belangrijk om zelf de regie te nemen en bewust te kiezen voor veiligheid, voor een positief helpend programma.
Door middel van Taal sturen we onszelf aan en daar ligt direct onze kans om het anders te doen.
Ik wil jullie hierbij uitnodigen om je, nu ter plekke, een situatie voor de geest te halen, waarin je (voor je gevoel) gefaald hebt. Wat zeggen jouw gedachten dan tegen jou? Wat hoor je? Stel nu jezelf voor dat jij je liefste vriend of vriendin bent die jouw gedachten dag in dag uit hoort? Hoe zou hij of zij dat ervaren? Of stel je voor dat je deze woorden zou zeggen tegen een kind? Zou het hierdoor kunnen groeien tot een zelfverzekerd persoon? Het kan ook zijn dat je jezelf hier niet in herkent, wees er dan zuinig op en inspireer anderen om het anders te doen!
Zo’n vijftien jaar geleden werd mij deze vraag ook gesteld en ik schrok van mijn negatieve gedachten in mijn hoofd. Sindsdien ben ik me ervan bewust en hoor en zie ik mezelf. Het zal altijd mijn aandacht vragen als het even wat minder gaat. Maar dan ga ik weer zitten, ga met mijn aandacht naar binnen om te voelen wat er speelt en waar ik behoefte aan heb. Meditatie, wandelen of mindfulness helpen mij en dan weet ik weer dat ik helemaal goed ben zoals ik ben. Dat ik in liefde en licht wil leven. Ik maak contact met mijn hart en verbind me met de laag tussen hemel en aarde, dan voel ik me verbonden en weet ik dat er voor mij gezorgd wordt.
Doen jullie met me mee?
Lieve groet,
Annekarien Bothe
Annekarien Coaching
Coach Voeding Leeft
